Opis

Późnorenesansowy dwór w Piotrowicach Nyskich pochodzący z około 1660 r. był w późniejszych czasach wielokrotnie przebudowywany i rozbudowany. Obecnie można go określić jako pałac z elementami barokowymi i klasycystycznymi. Budynek murowany z cegły i kamienia, otynkowany, założony na planie nieregularnego czworoboku, składa się z czterech dwukondygnacyjnych, prostokątnych skrzydeł rozłożonych wokół niewielkiego wewnętrznego dziedzińca. Na dziedziniec skrzydła otwierają się krużgankiem z filarowymi arkadami na parterze, na piętrze w zamurowany krużganek wstawiono okna. Skrzydła nakrywają dachy dwu- i jednospadowe. Fasada (elewacja wschodnia) pięcioosiowa z centralnie umieszczonym wejściem, pierwotnie pokryta dekoracją sgraffitowa, obecnie otynkowana ze śladami sgraffita (z 1660 i 1829 r.) i z wydatnym gzymsem gurtowym. W elewacji południowej wyróżniają się dobudowany centralny ryzalit z balkonem na wysokości drugiej kondygnacji i prostokątną wieżą. W narożniku północno-wschodnim niewielka prostokątna kaplica. Obecnie wygląd elewacji jest w znacznym stopniu uproszczony, z dawnych dekoracyjnych detali przetrwały gzymsy nadokienne, opaski wokół otworów okiennych i drzwiowych, fragmenty sgraffita, narożne szkarpy, późnorenesansowa płyta kamienna z kartuszem herbowym wmurowana obok wejścia do kaplicy oraz zegar słoneczny z polichromią z pierwszej połowy XIX wieku nawiązujący do zegara na ratuszu w Otmuchowie. Układ wnętrz przekształcony, przeważnie jednotraktowy, nieregularny. Wnętrza pod warstwami tynków i farby zapewne kryją jeszcze niejedną niespodziankę, jak np. już odkryte fragmenty sgraffita i polichromia stropu. Pałac otacza niewielki park krajobrazowy, z cennym drzewostanem (m.in. miłorząb dwuklapowy, tulipanowiec amerykański) i fragmentami dawnej fosy. W pobliżu znajdują się budynki gospodarcze folwarku, wśród których wyróżnia się obora oraz spichlerz o nietypowej konstrukcji.